Telkens weer kom je het tegen de twee woorden: IK BEN
Telkens weer is er hier het gevoel van dit klopt niet.
Het lijkt wel alsof hier maar geen afscheid genomen kan worden van die IK.
Je krijgt vaak de indruk dat men hier het aanwezig zijn wil uitdrukken.
Vreemd genoeg hoeft dat helemaal niet kenbaar gemaakt te worden.
Waarom zou iets wat er is duidelijk moeten maken dat het er is.
Het is toch niet zo moeilijk om te zien dat alles al zit opgesloten in dat ene woord “ZIJN”.
Als je dat ziet besef dan dat je al in de stilte van dat ZIJN zit en dat er verder niets is toe te voegen.
IK BEN zijn overbodige woorden omdat het ZIJN er altijd aan vooraf gaat.
De woorden “Wees stil en weet dat ik GOD ben” staan voor hetzelfde als “Wees stil en weet dat ik ZIJN ben.
Afscheid van IK BEN brengt je vanzelf naar ZIJN en daarna is het stil…
AYANOMA
maandag 2 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
voor het laatst:
BeantwoordenVerwijderenIk ben mijn ZIJN....
Hallo Ank
BeantwoordenVerwijderenJe schrijft... " Ik ben mijn ZIJN"
Dat kan dus niet!
ZIJN gaat altijd vooraf aan wat voor realisatie dan ook.
Om het daarna "mijn ZIJN" te noemen verwijderd je verder van waar het over gaat.
Er is ZIJN... Je kunt niet iemand ZIJN...
AYANOMA